که مستحق کرامت گناهکارانند.

خب باید بگم که تا جایی که میتونستم دلجویی کردم و بیشتر از این ممکنه یه حس بدی را درونم به وجود بیاره مخصوصا این که حرفم بد برداشت شده و اصلا هیچ قصد و منظور بدی پشتش نبوده.

باید بیش از پیش مواظب حرف زدنم باشم.

طرف مقابل هم که گویا اصلا قصد کوتاه اومدن نداره و منم بهتره بیشتر از این توی زاویه دیدش نباشم

خدایا میدونم که بی تقصیر نیستم و کاملا گناهمو به گردن میگیرم. نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم. کاری که بلد بودمو انجام دادم.بقیه ش با خودت " که مستحق کرامت گناهکارانند."