جام اول

" مرا از توست هر دم تازه عشقی/تو را هر ساعتی حسنی دگر باد"

1.دیدن حسن هنری است که دیده آلوده به دنیا نمی تواند آن را ببیند.

2.سری که باید به آن رسید، حسن دوست است.

3.حسن حقیقتی است متعال و سری است که باید ان را از نامحرمان و در "سحرگاهان" از پیرمیخانه گرفت.

4.آگاهی از حسن دوست به آسانی ممکن نیست و با دید جزئی میسر نمی شود بلکه در سحر و در خلوتگاه تجلی می باید آن را دید.